Kościół katolicki 2 lutego obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. Czyni to na pamiątkę ofiarowania Jezusa przez Maryję i Józefa w świątyni jerozolimskiej. W polskiej tradycji jest to też święto Matki Bożej Gromnicznej. Dziś przypada także Dzień Osób Konsekrowanych.
Od X wieku w liturgii Ofiarowania Pańskiego pojawia się obrzęd poświęcenia świec. Nawiązuje on bezpośrednio do wielkanocnego paschału, który wyraża zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią, grzechem i szatanem. Symbolika światła i oczyszczenia towarzyszy liturgii święta Ofiarowania Pańskiego. Modlimy się, aby przez zasługi Tego, „który przyjął ludzkie ciało”, Bóg pozwolił nam stanąć przed Sobą z czystymi sercami, a także, aby Bóg, źródło wszelkiego światła sprawił, byśmy „drogą cnót doszli do światłości bez końca” (obrzęd błogosławienia świec).
„Gromnica to staroświecka świeca, która przeżyła światło elektryczne, neonowe. Ratuje nas w chwilach trudnych, kiedy wszystko, co sztuczne, załamuje się” (ks. Jan Twardowski).
Rodzice przynieśli Dziecię Jezus do Jerozolimy, do świątyni, aby zgodnie z Prawem Izraela „przedstawić” Go Panu. Jezus jako pierworodny syn był ofiarowany Bogu Ojcu. Wtedy też starzec Symeon wypowiedział proroctwo, nazywając Jezusa „światłem na oświecenie pogan i chwałą Izraela”.
Współczesny Kościół, zarówno powszechny, jak i lokalny potrzebuje świętych, świętości swoich poszczególnych członków, począwszy od namiestnika Chrystusa na ziemi a skończywszy na każdym z nas, zwykłym, anonimowym chrześcijaninie. Wszyscy chrześcijanie powinni podjąć swoje podstawowe zadanie, jakim jest powołanie do świętości. Każdy ma stawać się na wzór Chrystusa Pana, „światłością” dla tych, którzy są od niej z dala. A wydaje się, że jest ich dzisiaj, we współczesnym świecie niemało!
Prośmy Pana Boga, aby „światło na oświecenie pogan” uwolniło nas od pokusy triumfalizmu i pozwoliło nam pokornie pełnić wolę Ojca niebieskiego. Bo moje oczy ujrzały Ciebie.
Ks. Jan Augustynowicz

Zobacz również: