Bezpieczeństwo pasażerów podróżujących autami jest tematem priorytetowym dla Volvo od roku 1958. W ciągu niemalże sześciu dekad Szwedzi opracowali szereg innowacyjnych rozwiązań, ale to nie jedyne ich osiągnięcie. Ostatnio zmienili też podejście do kwestii bezpieczeństwa. Dalej dbają o ochronę podróżujących, ale dodatkowo starają się zapobiegać powstawaniu wypadków.
Gdy w powojennych Niemczech na dobre rozkwitała produkcja pierwszej generacji Volkswagena Garbusa, Szwedzi po raz pierwszy pomyśleli o bezpieczeństwie na rynku motoryzacyjnym. Co zrobili? Wprowadzili w roku 1958 pasy biodrowo-ramienne. Być może rozwiązanie nie było w tym czasie motoryzacyjnym novum. Jako pierwszy wprowadził je do sprzedaży Ford trzy lata wcześniej. O ile jednak w przypadku amerykańskim nowa opcja okazała się niewypałem, o tyle szwedzka wersja wynalazku spotkała się z ciepłym przyjęciem kierowców.
Kolejne lata otwierały kolejne rozdziały w historii bezpieczeństwa w wydaniu Volvo. Pod koniec lat pięćdziesiątych na rynku pojawiły się pierwsze na świecie trzypunktowe pasy bezpieczeństwa ze szwedzkim logo. W kolejnej dekadzie trafiły one także na tylną kanapę. W roku 1972 producent pokazał fotelik dla dziecka zwrócony tyłem do kierunku jazdy, w roku 1991 system SIPS chroniący pasażerów podczas uderzeń bocznych, a w roku 1998 pierwszą kurtynę powietrzną.
Na początku nowego millenium Volvo było już znane z nowatorstwa. To był jednak moment, w którym Szwedzi postanowili postawić na prawdziwą rewolucję i całkowite odwrócenie podejścia do tematu bezpieczeństwa. Do tej pory Volvo szukało głównie sposobów na ochronienie pasażerów w trakcie wypadku. Teraz – gdy elektronika na dobre wdarła się na rynek motoryzacyjny – inżynierowie postanowili poszukać sposobów unikania zdarzeń drogowych.
Volvo SCC – coś czego nigdy wcześniej nie było!
Punktem zwrotnym była prezentacja konceptu SCC w roku 2001. Hatchback segmentu C wyglądał efektownie i miał jeszcze bardziej efektowny pakiet systemów bezpieczeństwa. Auto ostrzegało przed możliwością wystąpienia kolizji, opuszczaniem pasa ruchu, wykrywało pojazdy znajdujące się w martwym polu, włączało światła awaryjne po ostrym hamowaniu, a ponadto miało światła skrętne, aktywny tempomat, ekran informacyjny na powierzchni szyby i kamery bezpieczeństwa.
Dzisiaj lista wyposażenia Volvo SCC może brzmieć znajomo. W końcu w większość systemów można wyposażyć przeciętnego hatchbacka segmentu C. W roku 2001 była jednak zadziwiająca i jednocześnie imponująca. W tamtym czasie tak nowatorskich opcji nie oferował żaden model na świecie. Volvo systematycznie wprowadzało opcje znane z SCC do modeli seryjnych. Apetyt rośnie jednak w miarę jedzenia, a to popchnęło Szwedów do dalszych działań. Dzięki temu półtorej dekady później lista systemów bezpieczeństwa stała się jeszcze bardziej imponująca.
Jednym z ostatnich krzyków mody jest automatyczna korekcja toru jazdy. Reakcja komputera sterującego przywraca autu właściwy kierunek jazdy, przez co redukowane jest ryzyko wypadnięcia z drogi lub uderzenia w barierę energochłonną. Podobne systemy są oferowane także przez innych producentów motoryzacyjnych. Gdzie tu zatem nowatorstwo? Rozwiązanie Volvo jako jedyne na świecie działa przy prędkości nawet 140 km/h.
Dodatkowo aktywny tempomat montowany m.in. w XC90 nie tylko automatycznie przyspiesza i hamuje, ale także przy prędkości do 130 km/h półautomatycznie utrzymuje auto na jednym pasie ruchu. Nowoczesne Volvo kontrolują poziom zmęczenia u kierowcy. Gdy stwierdzą, że ten nie jest w stanie dalej prowadzić, poinformują go o tym i wskażą mu bezpieczne miejsce postoju. Szwedzkie auta wykrywają też duże zwierzęta przechodzące przez drogę.
Jedną z rynkowych wizytówek Volvo jest bezpieczeństwo. Szwedzi pracowali jednak na taką opinię latami. W ciągu niemalże sześciu dekad stworzyli szereg motoryzacyjnych innowacji oraz pokazali, że podejście do tematu ochrony pasażerów może mieć dwa aspekty – pasywny i aktywny. Volvo jest barometrem motoryzacyjnego bezpieczeństwa. Tym samym obserwowanie marki pozwoli na obserwowanie przyszłych trendów.
