Choć białą suknię ślubną wybierają dziś kobiety na całym świecie, to wciąż wiele jest miejsc, gdzie dużą popularnością cieszą się stroje bliższe lokalnym tradycjom. Zresztą i w Europie biała suknia ślubna jest stosunkowo nowym wynalazkiem. Centrum lotnicze Sky4Fly.net prezentuje damskie stroje ślubne wywodzące się z różnych zakątków świata.

 Indie

4

W Indiach ważnym elementem tradycyjnego damskiego stroju ślubnego jest sari. Tę szatę o starożytnym rodowodzie wykonuje się z jednego pasma materiału o długości kilku metrów, które można drapować na wiele sposobów. Sari stanowi najbardziej charakterystyczny element tradycyjnego stroju indyjskiego i wiele mieszkanek Indii nosi je na co dzień. Wersję ślubną cechuje natomiast odświętny charakter. Wykonuje się ją z barwionego na kolor czerwony jedwabiu i bogato zdobi złotymi wstawkami. W sari na ślubnym kobiercu stają nie tylko hinduski, ale również indyjskie chrześcijanki. Wówczas szata najczęściej przybiera białą, kremową lub złotą barwę.

 Chiny

0

Kolorem dominującym podczas tradycyjnych chińskich ceremonii ślubnych jest czerwień, która symbolizuje szczęście i pomyślność. Tradycyjny damski strój ślubny składa się z czerwonej szaty i charakterystycznego nakrycia głowy – korony z motywami feniksów i smoków wykonanej z piór zimorodka, pereł i kamieni szlachetnych. Wywodzi się ona z czasów dynastii Ming, kiedy to stanowiła nakrycie głowy noszone przez kobiety z wyższych sfer podczas formalnych okazji. Tradycyjne stroje dominują dziś przede wszystkim na Tajwanie. W Chinach kontynentalnych moda ślubna jest bardziej zróżnicowana i wiele pań decyduje się na białe lub czerwone suknie w zachodnim stylu.

 Japonia

2

Tradycyjne obrzędy ślubne w Japonii odbywają się zgodnie ze wskazaniami szintoizmu. Kostium ślubny pani młodej składa się z kimono, któremu towarzyszą japońskie sandały na koturnach. Głowę kobiety zdobi charakterystyczne nakrycie mające zakryć jej „rogi” zazdrości i egoizmu. Stanowi ono symbol kobiecego posłuszeństwa w małżeństwie. Kolor szaty ślubnej najczęściej jest śnieżnobiały, czasem zawiera czerwone wstawki. W przeszłości również skóra kobiety była malowana na biało. Wbrew pozorom szintoistyczny obrzęd ślubny ma dość krótką historię. Pojawił się dopiero z końcem XIX-wieku w ramach inspirowanej przez władze akcji popularyzowania rodzimej japońskiej religii. Obecnie śluby w tym stylu tracą popularność, a coraz więcej par, niezależnie od wyznawanej religii, decyduje się na ceremonie naśladujące zachodnie wzory.
Europa

1

Podróżując po świecie, możemy napotkać białą suknię ślubną pod każdą szerokością geograficzną, również w miejscach, gdzie funkcjonuje w oderwaniu od lokalnej kultury i religii. Choć może nawiązywać krojem do miejscowych tradycji, jej rodowód jest bez wątpienia europejski. – Współcześnie dla mieszkańców Europy i Stanów Zjednoczonych biała suknia ślubna zdaje się być elementem odwiecznej tradycji. W rzeczywistości jednak jej historia jest dość krótka – opowiada Piotr Chalimoniuk z centrum lotniczego Sky4Fly.net. Wszystko zaczęło się w 1840 roku, gdy na ślubnym kobiercu stanęła ubrana w śnieżnobiałą suknię królowa Wiktoria. Zdjęcie z uroczystości obiegło świat, dając początek modzie, która trwa do dziś. Brytyjską władczynie szybko zaczęły naśladować inne arystokratki, a niepraktyczna biel sukni ślubnej pierwotnie podkreślała przede wszystkim wysoki status materialny wychodzącej za mąż kobiety. Z czasem zwyczaj upowszechnił się wśród wszystkich klas społecznych i dopiero wtórnie przypisano białej sukni ślubnej symbolizowanie niewinności i dziewictwa.

 

Zobacz również: